تا به حال به این فکر کرده اید که پرچ کردن به چه معناست؟ یا میخ پرچ ها چند نوع هستند؟
پرچ کردن در فرهنگ لغت معین به معنای فرو کردن میخ در چیزی و پهن کردن سر یا ته آن بوسیلة ضربات چکش به منظور محکم کردن آن است. به پروسه انجام این کار نیز پرچ کاری می گویند.
حال برای این عمل ما از وسیله ای باید استفاده کنیم تا قطعات ما را به یکدیگر پیوند دهد که به این قطعه میخ پرچ می گویند. میخ پرچ ها انواع مختلفی دارند که ما در پرچ فارس طبق سفارشات شما همه آن ها را تولید می کنیم. در ادامه به معرفی میخ پرچ ها می پردازیم.
میخ پرچ شانه دار
میخ پرچ افشان
میخ پرچ افشان نوعی از میخ پرچ است که برای اتصال فوم یا قطعات نرم دیگر که نیاز به اتصال خیلی محکمی ندارند استفاده میشود. این میخپرچها فشار پرچ را در سطح وسیعتری از کار پخش میکنند و مانع از آسیبدیدن قطعهکار خواهند شد.
میخ پرچ آلومینیومی (میخ پرچ ضد زنگ)
جنس این نوع میخ پرچ ها اغلب از آلمینیوم است اما جنس میخ داخل آنها فولادی است. در محیط های مرطوب آن قسمتی از میخ فولادی که در داخل پرچ باقی ماندهاست ممکن است دچار زنگزدگی شود و رنگ قطعهکار را عوض کند. برای مقابله با این مشکل میخ پرچ های آلمینیومی مورد استفاده قرار می گیرد.
میخ پرچ توپر
یکی از قدیمیترین انواع میخپرچها هستند که به صورت یک استوانهٔ فلزی توپر ساخته شدهاند و یک سر آنها کمی پهنتر از قطر استوانهاست. کاربرد این میخپرچها در جایی است که استحکام زیادی مورد نیاز باشد، مانند بدنهٔ هواپیماها و پلهای فلزی. برای استفاده از این میخ پرچها باید به طرف کار دسترسی وجود داشته باشد. برای ایجاد اتصال سر باریک میخپرچ را توسط دستگاه مخصوص یا به وسیلهٔ ضربه تغییر شکل میدهند. استاندارد دیآیان-۶۶۱ مشخصات فنی مورد نیاز این پرچها را معین کردهاست.
میخپرچهای نیمهخالی یا نیمهپر
میخپرچهای نیمهخالی شبیه به میخپرچهای توپر هستند ولی داخل آنها خالی است و برای پرچکردن آنها به نیروی کمتری نیاز خواهد بود. استاندارد دیآیان-۶۷۹۱ به معرفی مشخصات فنی این پرچها میپردازد.
میخپرچهای توخالی یا پرچ کور
رایجترین نوع میخپرچها میخپرچهای توخالی هستند که با دسترسی داشتن به یک طرف قطعهکار و با استفاده از دستگاه پرچ میتوان از آنها برای پرچکردن استفاده کرد. این نوع پرچها نسبت به پرچهای توخالی و توپر بار کمتری را میتوانند تحمل کنند. این میخپرچها از دو قسمت میخ و بدنهٔ پرچ تشکیل شدهاند که قسمتی از میخ در داخل بدنهٔ پرچ قرار گرفتهاست که این قسمت از قبل بریدگی دارد و به آن ناچ میگویند. با بیرون کشیدن میخ از داخل بدنهٔ پرچ به وسیله دستگاه پرچکن، حجم بدنه افزایش مییابد و موجب اتصال کامل قطعات میشود. استاندارد ملی ۳۴۱۹ ایران به معرفی مشخصات پرچ کور با میخ شکستنی میپردازد.
منبع : ویکیپدیا